آثار

جلیل ضیاءپور را «پدر هنر نقاشی مدرن ایران» می‌نامند. این نامگذاری، به دلیل شیوه‌ی شخصی و به دور از تقلید ضیاءپور می‌باشد که بر اساس تئوری خودش و با تکیه بر فرهنگ بومی ایران‌زمین شکل گرفته است. آثار او، به دلیل دارا بودن مضامین اصیل ایرانی، ساده‌سازی در فیگورها، پای‌بندی به سطوح سنتی به همراه خطوط هندسی، آگاهی بر ترکیب‌بندی و به طور کلی شیوه‌ی خاص نقاشی‌اش معروف است.

همچنین سفرهای تحقیقی ضیاءپور به نواحی مختلف ایران برای کاوش‌های مردم‌شناختی، توجه او را به زندگی ایلیاتی جلب کرد و باعث گردید تا نوع رفتار، آداب و رسوم، پوشاک و زیورآلات آنان را درخور توجه ببیند و در آثار خود از آنها سود جوید. لذا به سبب گرایش تحقیقی‌اش در زندگی روستاییان، مضامین ایلیاتی به گونه‌ای تمثیلی در آثارش ظاهر شده‌اند و استفاده‌ی دقیق و هنرمندانه از پوشش و فرهنگ اقوام ایرانی یکی از بارزترین ویژگی‌های عمده‌ی آثار وی می‌باشد.

ضیاءپور در مورد آثارش چنین توضیح داده است: «اهمیت برداشت من از رنگ‌های چادر‌نشینان و ایلات و عشایر، و نیز نو‌آوری ساده و با طمأنینه‌ام برای هر آشنا به کار و اهل بینش که نگاه و اندیشه‌ی نرم به کار می‌گیرد، قابل درک است. هر محیطی با داشتن وضع خاص خود ساکنانش را از روی الزام و موقعیت‌ها به انتخاب رنگ مناسب محیط وا می‌دارد. این انتخاب محیطی، در میان عشایر پایدارتر و بادوام‌تر از برداشت‌های شهرنشینانی که تابع تأثیرات و تغییرات زود گذر هستند ثبات دارد.

این توضیح لازم است که آثارم به صورت بهره‌گیری از یادآورها فراهم شده‌اند. طرح ساده‌ی چهار گوشه در تابلوهای من، به صورت القایی عمل می‌کنند:

1- مانند القاء به کاشی بودن که معرفی، ایرانی – اسلامی است و شناخته‌ی جهانیان است.

2- وسیله‌ی آزادی در جا به جایی رنگ و در رنگ‌آمیزی است و در نو‌آوری و القائات دارای اهمیت فوق‌العاده است.

3- معرف قید و بند است که اصل بینش فلسفی مرا در جهان زندگی گویاست و صورت جبری دارد».

ضیاءپور در طول بیش از نیم قرن فعالیت فرهنگی هنری‌اش، به خلق آثار کمی پرداخته و مابقی وقت خود را برای روشنگری‌های ژورنالیستی، تحقیقات ایران‌شناسی و فعالیت‌های فرهنگی و آموزشی صرف کرده است. آثار تجسمی ضیاءپور عبارتند از:

1323- «چهره‌ی نقاش، ضیاءپور»، امپرسیونیسم، رنگ روغن، 70×50 سانتیمتر.

1324- نقاشی «قیام کاوه آهنگر»، اکسپرسیونیسم، رنگ روغن، 100×70 سانتیمتر.

1328- نقاشی «سه شطرنج باز شرقی»، اکسپرسیونیسم، رنگ روغن، 80×50 سانتیمتر.

– نقاشی «دختر دامن قرمزی»، رنگ روغن، 60×40 سانتیمتر.

– نقاشی «طناب»، کوبیسم آبستره، رنگ روغن، 80×60 سانتیمتر.

– نقاشی «مورچه سواری»، اکسپرسیونیسم، رنگ روغن، 60×40 سانتیمتر.

– نقاشی «طبیعت بیجان»، کوبیسم، رنگ روغن، 120×80 سانتیمتر.

– نقاشی «حمام عمومی»، کوبیسم آبستره، رنگ روغن، 120×80 سانتیمتر.

– طرح «خروس جنگی»، گرافیک.

– طرح «چهره‌ی نقاش، ضیاءپور»، کوبیسم آبستره.

– «نیمرخ‌های نهضت‌گران هنر نو»، گرافیک.

1329- نقاشی «مسجد سپهسالار»، کوبیسم آبستره، رنگ روغن، 120×80 سانتیمتر.

1332- نقاشی «زن کرد قوچان»، شیوه ملی و اختصاصی ضیاءپور، رنگ روغن، 200×83 سانتیمتر.

1334- نقش برجسته‌ی گچی، نیم تنه‌ی «آناهیتا» الهه‌ی زیبایی ایران باستان، 75×70 سانتیمتر.

1334- نقاشی «کل امیر و گل بهار»، از افسانه‌های محلی قاسم آباد گیلان، شیوه ملی و اختصاصی ضیاءپور، رنگ روغن، 190×120 سانتیمتر.

1335- نقاشی «دختر ترکمن»، شیوه ملی و اختصاصی ضیاءپور، رنگ روغن، 180×80 سانتیمتر.

1338- نقاشی «امید»، سوررآلیسم، 160×90 سانتیمتر.

– طراحی «درد درون»، سوررآلیسم، 70×70 سانتیمتر.

1341- نقاشی «زینب خاتون»، شیوه ملی و اختصاصی ضیاءپور، رنگ روغن، 120×95 سانتیمتر.

1342- نقاشی «آقام حینا می‌بنده»، شیوه ملی و اختصاصی ضیاءپور، رنگ روغن، 170×120 سانتیمتر.

1345- «نقشه‌ی قالی»، گواش، سفارش وزارت فرهنگ و هنر، 3×2 متر، دو تخته از این نقش به صورت قالی بافته شده است.

1357- نقاشی «زن بلوچ»، شیوه ملی و اختصاصی ضیاءپور، رنگ روغن، 180×90 سانتیمتر.

1358- نقاشی «زن بندری»، شیوه ملی و اختصاصی ضیاءپور، رنگ روغن، 160×70 سانتیمتر.

1361- نقاشی «دختر لر»، با پوشاک صد سال پیش، شیوه ملی و اختصاصی ضیاءپور، رنگ روغن، 180×92 سانتیمتر.

1362- نقاشی «زندگی چادرنشینان»، شیوه ملی و اختصاصی ضیاءپور، 3 تابلو، هر یک به ابعاد 180×120 سانتیمتر.

1363- نقاشی «زن کرد سنندج»، شیوه ملی و اختصاصی ضیاءپور، رنگ روغن، 180×90 سانتیمتر.

1364- نقاشی «آناهیتا»، الهه‌ی زیبایی ایران باستان، شیوه ملی و اختصاصی ضیاءپور، رنگ روغن، 190×100 سانتیمتر.

1370- نقاشی «زندگی من»، شیوه ملی و اختصاصی ضیاءپور، رنگ روغن، ۱۶۰×۸۲ سانتیمتر.

1373- نقاشی «دنیای من» («پنجره‌ای به دنیای درون» یا «دنیای درون»)، شیوه ملی و اختصاصی ضیاءپور، رنگ روغن، ۱۵۰×۱۲۰ سانتیمتر.

1376- نقاشی «من و پرواز»، شیوه ملی و اختصاصی ضیاءپور، رنگ روغن، ۱۳۵×۱۰۵ سانتیمتر.

1377- نقاشی «مهشا»، شیوه ملی و اختصاصی ضیاءپور، رنگ روغن، ۱۴۰×۱۱۰ سانتیمتر.

4 Responses

  1. حسین اسلامی گفت:

    بقیه اثراش چرا نیست؟ آثار کوبیسمو میگم.این عکسایی هم که هست انقدر کوچیکه که نمیشه جزئیاتشو فهمید.. این سایت در حد استاد نیست..

  2. فاطمه برزگر گفت:

    با درود
    آیا شما پلاکارد از اثر کل امیر و گل بهار رو دارید؟
    سپاسگزارم که پاسخی بدهید
    با مهر
    ف – برزگر

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *